Author: Cosmo Ortiz

Test Student post for Portfolio

Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

And another

Rationis enim perfectio est virtus; De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Another teststudent post

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae ista amicitia est? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.

Quae quidem

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid iudicant sensus? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Primum quid tu dicis breve? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Paria sunt igitur. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;